Neem tranen serieus
Kinderen en volwassenen hebben de mogelijkheid om te huilen. Het is een manier om onze emoties te uiten. Tranen van het lachen, tranen van woede, tranen van verdriet. Kinderen huilen soms om zaken die in de ogen van volwassenen onbelangrijk zijn. Als een kind huilt omdat hij verliest bij een spelletje, kan er meer aan de hand zijn. Is het kind vanwege zijn leeftijd en ontwikkeling nog niet in staat om met verlies om te gaan? Dan is verdriet om een spelletje begrijpelijk. Soms kan achter het verdriet om een spelletje, dieper verdriet schuilgaan. Verdriet omdat het kind op school niet mee kan komen, gepest wordt of een geliefd persoon mist. Zeg dan niet: Joh, niet huilen, het is maar een spelletje. Het verliezen van het spelletje is op dat moment alleen de druppel die de emmer doet overlopen. De rest van de emmer is gevuld met tranen van echt verdriet. De boodschap: Joh, niet huilen, het is maar een spelletje, komt dan verkeerd aan. Het kind begrijpt dan, vaak onbewust, dat hij niet huilen mag. Dat hij niet verdrietig mag zijn. Als de natuurlijke weg voor het uiten van verdriet gesloten wordt, zoekt het verdriet een andere weg naar buiten. Vaak is dit boosheid, depressief of agressief gedrag. Heeft het kind eerdere verlieservaringen opgedaan? Geef dan erkenning aan het verdriet. Mogelijke reacties: Verliezen is heel vervelend. Verliezen is moeilijk. Je kunt er verdrietig van worden. Je mag huilen. Je wilde zo graag winnen, maar dat is niet gelukt. Je hebt zo je best gedaan en toch heb je verloren. Soms win je, soms verlies je. Door op deze manier te reageren op het verdriet om een spelletje, geef je indirect de boodschap aan het kind dat hij zich verdrietig mag voelen en dat ook mag uiten. Hiermee voorkom je dat het verdriet onderdrukt wordt en wellicht op een negatievere manier tot uiting komt.
In psalm 56 vers 9 staat dat God onze tranen bewaart in een kruik. Tranen zijn kostbaar in Gods ogen, zo kostbaar dat Hij ze bewaart. Dek verdriet niet toe door snel te troosten en het kind te laten stoppen met huilen. Troosten is erbij zijn, tranen van het kind durven zien, erkenning geven aan het verdriet.